De derde klas veranderde in een echt onderzoekscentrum. Van onze vriendelijke gids in het opvangcentrum voor wilde dieren ontvingen we echte braakballen van een kerkuil. Wij gingen dus op zoek naar wat het beestje eet én naar wat het niet kan verteren. Handschoenen (en maskertje) aan en pluizen maar! We ontdekten kleine botjes, schedels, staarten, een harige vacht… van kleine zoogdieren. Op het menu van onze vriend stonden waarschijnlijk muizen of ratten.
Weetje! De kerkuil jaagt ‘s nachts door kort boven de grond te vliegen en de grond af te speuren naar voedsel. Soms durft hij ook wel jagen op vleermuizen of kleine vogels.